Maria Kalergis-Muchanow PIANISTKA_TWARDA KSIĄŻKA
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena:
13.34 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON,
WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.
AutorStanisław SzenicTytułMaria KalergisRok wydania1963Opis/
Recenzja/:WydawnictwoPIWMaria Kalergis czyli Maria
Kalergis-Muchanow (ur. 7 sierpnia 1822 r. w Warszawie, zm. 22 maja
1874 r. w Warszawie) – hrabianka, polska pianistka i mecenas
sztuki, córka Fiodora Nesselrode i Tekli
Nałęcz-Górskiej.Ilustracjetakstron553Okładka, oprawatwardaStan i
inne informacjedb, pieczątkiKilka słów o autorze:Stanisław Szenic
(ur. 13 stycznia 1904 w Pakości w powiecie inowrocławskim, zm. 28
listopada 1987 w Warszawie), pisarz polski, varsavianista, z zawodu
prawnik.Ukończył Gimnazjum w Inowrocławiu oraz Wydział
Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego, pracował jako sędzia
(m.in. przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych i Ministerstwie
Sprawiedliwości). Od października 1944 wraz z Bolesławem Rumińskim
i Alfredem Wiślickim przygotowywał grupy operacyjne i jako
pełnomocnik Komitetu Ekonomicznego przy Radzie Ministrów kierował
przejęciem zakładów przemysłowych w województwie poznańskim (1945).
Został w Poznaniu prezesem Polskiego Związku Zachodniego.W latach
1945-1948 członek Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie (w stopniu
podpułkownika). Później był m.in. kierownikiem Działu
Niemcoznawczego w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych i
kierownikiem Redakcji Literatury Niemieckiej w Państwowym
Instytucie Wydawniczym (1955-1962).Pierwszą książkę opublikował w
1937; był to komentarz prawniczy Nabycie obywatelstwa na mocy
Konwencji Genewskiej dla Górnego Śląska. Po II wojnie światowej
wydał kilkanaście książek, poświęconych historii Polski (w
szczególności Warszawy) i tematyce niemcoznawczej. Niektóre
publikacje:Generałowie i HitlerZa zachodnią miedząPitaval
warszawskiPitaval wielkopolskiMaria Szymanowska i jej czasy (z T.
Sygą)Maria KalergisFranciszek LisztWiększy niż król ten
książęOngiśNajstarszy szlak Warszawy (z Józefem Chudkiem)Królewskie
kariery warszawianekOchmistrzynie i faworyty królewskieLarum na
traktach WarszawyMars i SyrenaAni triumf, ani zgonCmentarz
Powązkowski (3 części - 1790-1850, 1851-1890, 1891-1918)OPIS
ROZSZERZONY / O KIM / O CZYMW wieku 17 lat Maria została wydana za
mąż. Jan Kalergis, dużo starszy od niej, okazał się wielkim
zazdrośnikiem. Blisko rok po ślubie wspólnie podjęli decyzję o
separacji. Mimo kilkakrotnie podejmowanych prób przełamania
wzajemnej niechęci, aż do śmierci Jana mieszkali osobno, nie
przeprowadzając formalnego rozwodu. Być może wpływ na nieudane
życie małżeńskie miały przeżycia Marii z dzieciństwa. Rok po jej
narodzinach rodzice rozstali się wskutek niezgodności charakterów.
Od szóstego roku życia dziewczynka wychowywała się w Petersburgu u
stryja Karola Nesselrode. Aby odróżnić ją od stryjenki i kuzynki,
które również nosiły to samo imię, nazywano ją "Marie la Polonaise"
(jej matka była Polką, w żyłach ojca płynęła germańska krew). W
domu stryja, pełniącego przez blisko 40 lat funkcję kanclerza
państwa, otrzymała staranne wykształcenie.Mogła rozwijać
odziedziczone po rodzicach zdolności muzyczne. Przez pewien czas
pobierała lekcje u samego Chopina, który chwalił jej talent. Oprócz
francuskiego, który w owych czasach był językiem salonów, i
polskiego, którego nauczyła ją matka, znała niemiecki, angielski,
włoski i rosyjski.W pamięci potomnych artystka zapisała się głównie
jako wielka miłość Norwida. Dla niej znajomość z młodym poetą była
jednym z wielu epizodów bardzo aktywnego życia towarzyskiego. On -
nieśmiały i subtelny - usuwał się w cień innych adoratorów pięknej
księżnej. Przez wiele lat darzył ją afektem, który był dlań
niejednokrotnie źródłem poetyckiego natchnienia. Ze swoich uczuć
zwierzał się w listach Marii Trembickiej z Faleńskich, bliskiej
przyjaciółce "białej syreny". Zachęcony życzliwością powiernicy
oświadczył się jej, ale nie został przyjęty.Od 1847 przebywała w
Paryżu, a od 1857 r. znów w Warszawie. Na jej salonach gościli
m.in. z Lisztem, Wagnerem, Mussetem, Moniuszką, Gautierem, Heinem
(poświęcił jej poemat Biały słoń), Chopinem. Słynna mecenaska
artystów, brała czynny udział w koncertach dobroczynnych i
przedstawieniach teatralnych, z których dochód przeznaczony był dla
ubogich. Miała zawsze szeroko otwartą sakiewkę dla potrzebujacych,
znana była w tej mierze wręcz z rozrzutności. Kiedy Stanisław
Moniuszko chciał wystawić "Halkę" na scenie opery warszawskiej,
spotkał się ze sprzeciwem ze strony dyrektora (którym nb. był płk.
Sergiusz Muchanow, zarazem oberpolicmajster warszawski, od 1863
roku drugi mąż Marii). Przedsięwzięcie udało się dzięki interwencji
Marii. W 1858 roku, trzy miesiące po premierze dzieła, również z
jej inicjatywy zorganizowano koncert na rzecz Moniuszki, który miał
wówczas kłopoty finansowe. Zebrane pieniadze - 25 tysięcy złotych
polskich - pozwoliły kompozytorowi na zaspokojenie podstawowych
potrzeb oraz na wymarzona podróż za granicę. Dzięki temu koncertowi
uzyskał też poparcie najwyższych dygnitarzy rosyjskich w
Wars
Przejdź do sklepu