LWOW I WILNO -POLSKA ZOOLOGIA DO 1939_NOWA_KSIĄŻKA
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena:
13.89 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON,
WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.
AutorGabriel BrzękTytułLwów i Wilnoo dwu zgaszonych w 1939
ogniskach polskiej zoologiiRok wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia
rysunkiStronOkładka, oprawaStan i inne
informacje1995LTNtak152MiękkaNOWAOpisGabriel BrzękLWÓW I WILNOO DWU
ZGASZONYCH W 1939 ROKU OGNISKACH POLSKIEJ ZOOLOGII153 strony.Lwów i
Wilno, dwa pełne starych tradycji i pięknie rozwijające się w
latach 1919-1939 ogniska nauk zoologicznych w Polsce, które
wypadkami drugiej wojny światowej i wskutek zmian granic
państwowych znalazły się od jesieni 1939 r. w obrębie Związku
Radzieckiego. Obydwa zostały przekształcone w instytucje
obcopaństwowe, pierwszy w Państwowy Uniwersytet im. Iwana Franki,
drugi zaś w Państwowy Uniwersytet im. Yincasa Kapsukasa.Chociaż
ośrodki te bazowały, zwłaszcza w początkowym powojennym okresie,
głównie na zachowanych do dziś zbiorach muzealnych, aparaturze i
przedwojennych księgozbiorach polskich uczelni, to jednak w miarę
wzbogacania ich ukraińskimi i litewskimi nabytkami zatarła się w
nich świadomość polskich korzeni i polskich tradycji. Również u
powojennych zoologów polskich zanika powoli świadomość chlubnej
działalności w dwudziestoletnim okresie międzywojennym tych dwu
polskich ośrodków, pogrąża się w zapomnienie pamięć o ludziach,
którzy je ożywiali, o uprawianych przez nich kierunkach badań i ich
naukowych osiągnięciach.Ze WstępuSPIS TREŚCIWstępOŚRODEK LWOWSKI.I
Kaledra Zoologii i Anatomii PorównawczejII Katedra Zoologii i
Anatomii PorównawczejNauki zoologiczne we Lwowiepodczas II wojny
światowejOŚRODEK WILEŃSKIWskrzeszenie Uniwersytetu Wileńskiego w
roku 1919 oraz tradycji nauk zoologicznychKatedra Zoologii.Katedra
Anatomii PorównawczejKatedra Biologii Ogólnej.Yincula, Yulnera,
Eximius passusUniversitatis Stephani
BatoryPodsumowanie.Bibliografia. o autorze książkiGabriel
Brzęk(1908-2002)We wtorek, 29 października 2002 r., w wieku 94 lat,
zmarł w Lublinie nestor polskiej zoologii, prof. zw. dr hab. dr h.
c. mult. Gabriel Brzęk - współtwórca lubelskiego Wydziału
Farmaceutycznego, wybitny naukowiec i pedagog, wspaniały wychowawca
znanych zarówno w kraju jak i w świecie naukowców oraz rzesz
studentów, wielki i prawy człowiek, erudyta i patriota.Urodził się
25 maja 1908 r. w Błażowej k. Rzeszowa. Tam spędził 10
najpiękniejszych lat swojego dzieciństwa, a później, aż do r. 1939,
przyjeżdżał na każde wakacje.Ojciec, Marcin Brzęk, początkowo był
instruktorem, potem nauczycielem i dyrektorem błażowskiej szkoły
tkackiej, a następnie właścicielem tkalni. Matka, Zofia z Kolasów,
poślubiła w r. 1889 dwudziestotrzyletniego Marcina. Z tego
małżeństwa przyszło na świat sześcioro dzieci. Najmłodszym był
Gabriel.W latach 1914-1918 uczył się w miejscowej szkole ludowej, a
następnie w II Państwowym Gimnazjum w Rzeszowie, które chlubnie
ukończył w maju 1926 r.W październiku tego samego roku rozpoczął
studia przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po pierwszym
roku przeniósł się do Poznania. W marcu 1930 r. na tamtejszym
uniwersytecie uzyskał dyplom i tytuł magistra zoologii z anatomią
porównawczą.Pracę naukową rozpoczął 1 kwietnia 1930 r. w Katedrze
Zoologii Uniwersytetu Poznańskiego. W r. 1932 uzyskał kolejne
magisterium z pedagogiki z psychologią.W r. 1932 ożenił się z
poznaną dwa lata wcześniej studentką wówczas pierwszego roku
biologii, Janiną Kluczyńską, która w r. 1934 na Uniwersytecie
Poznańskim uzyskała dyplom magistra filozofii w zakresie biologii.
W miarę upływu czasu rodzina rozrastała się. 4 marca 1935 r.
przyszedł na świat ich syn Mirosław, a 15 czerwca 1937 r. - córka
Jadwiga.Lata 1930-1939 to okres intensywnej pracy Gabriela Brzęka w
Katedrze Zoologii. Zaowocował on licznymi publikacjami oraz
uzyskanym w r. 1934 z wynikiem "summa cum laude" stopniem doktora
nauk ścisłych.We wrześniu 1939 r. rozpoczął się koszmar wojenny.
Już 15 września Gabriel Brzęk został aresztowany przez Gestapo i
przewieziony do tymczasowego obozu (Daschgangslager) pod
Swarzędzem, skąd po kilku dniach udało mu się szczęśliwie zbiec i
wrócić do najbliższych. Natychmiast całą rodziną uciekli z Poznania
i po wielu trudach, dotarli do Błażowej.Już miesiąc później został
wprowadzony do pracy konspiracyjnej w Związku Walki Zbrojnej (od
lutego 1942 r. Armii Krajowej). 3 grudnia 1944 r., jako uczestnik
akcji "Burza", został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa
Publicznego. Życie ocalił mu otrzymany od prof. Henryka Raabego
list, zachęcający do podjęcia pracy w nowo tworzonym w Lublinie
Uniwersytecie Marii-Curie Skłodowskiej.15 grudnia 1944 r., zgodnie
ze złożonym oświadczeniem, przyjechał do Lublina. Jako adiunkt
został przyjęty na stanowiska wykładowcy do Katedry Zoologii
Wydziału Rolnego. Tam, 30 stycznia 1945 r. przeprowadził przewód
habilitacyjny i w wyniku konkursu został kierownikiem Katedry.
Funkcję tę pełnił ponad 33 lata, do r. 1978.W sierpniu 1946 r.
uzyskał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w maju 1958
r.
Przejdź do sklepu