REAKCJE TERMOLIZY W FAZIE GAZOWEJ AZETYDYN_KSIĄŻKA
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena:
13.89 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON,
WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.
OPISAutorStanisław LeśniakTytułReakcje termolizy w fazie gazowej
azetydyn i b-laktamówRok wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia
rysunkiStronOkładka, oprawaStan i inne informacje1995Wydawnictwo
Uniwersytetu Łódzkiegotak72miękkaNOWAOpisWspółczesny rozwój chemii
organicznej w coraz większym stopniu koncentruje się na
poszukiwaniu nowych sposobów przemian związków organicznych. Duże
znaczenie zyskują metody pozwalające stereoselektywnie i z wysoką
wydajnością dokonywać transformacji połączeń organicznych.
Dynamiczny rozwój metod fótolitycznych, renesans metod
pirolitycznych pozwoliły zarówno na syntezę, jak i pełną
charakterystykę cząsteczek organicznych, których istnienie było
dotychczas jedynie zakładane teoretycznie.Spostrzeżenia te skłoniły
autora do zastosowania metody termolizy w fazie gazowej do badania
indukowanych termicznie przemian naprężonych pierścieni
zawierających atom azotu, tzn. w dziedzinie badań, które od kilku
lat prowadzone są również przez autora w Katedrze Chemii
Organicznej i Stosowanej Uniwersytetu Łódzkiego.Czteroczłonowe
układy pierścieniowe zawierające atom azotu, stanowią grupę
związków, których termiczne fragmentacje badane były w bardzo
ograniczonym zakresie. W znacznie większym stopniu zbadano inne
czteroczłonowe układy zawierające heteroatom taki jak tlen czy
siarka, lub niezawierające hete-roatomu, tj. pochodne
cyklobutanu.Przedstawiona praca obejmuje wyniki termolizy w fazie
gazowej układu azetydynowego i p-laktamowego. Istniejące dotychczas
w literaturze doniesienia o tennolizie takich połączeń traktują
problem wyrywkowo wskazując jedynie ogólny kierunek reakcji.
Przykładowo, w doniesieniach o tennolizie azetydyn brak jest
jakichkolwiek sugestii dotyczących mechanizmu tych reakcji. Również
uzgodniony mechanizm reakcji proponowany przez Paquette'a dla
termicznej fragmentacji pierścienia p-laktamowego wydaje się
wątpliwy. Należy jednak podkreślić, że brak ogólnej teorii reakcji
tych układów wynika głównie ze skromnego materiału doświadczalnego,
w przeciwieństwie do szerszych badań układów: cyklobutanu, oksetanu
czy tietanu, które pozwoliły na sformułowanie wniosków o rodnikowym
przebiegu ich reakcji. Z tych powodów autor uważał za celowe
podjęcie bardziej szczegółowych badań nad termolizą w fazie gazowej
układu azetydyny oraz p-laktamu.Materiał doświadczalny omawiany w
niniejszej pracy, został nagromadzony w ciągu ostatnich lat i
przedstawiony w szeregu publikacji [1-5] oraz w komunikatach
prezentowanych na konferencjach naukowych [6-9]. Jednak, z
oczywistych względów, wyniki zawarte w publikacjach zostały
przedstawione w zawężony sposób. Dlatego autorowi wydawało się
celowe ponowne ich opracowanie i uzupełnienie materiałem
niepublikowanym, a także skonfrontowanie uzyskanych wyników z
pracami innych autorów.Zasadniczy materiał niniejszej rozprawy
został podzielony na trzy części. W części pierwszej przedstawiono
charakterystykę techniki termolizy w fazie gazowej (FVT) - metody
zyskującej coraz większe znaczenie w chemii organicznej.
Dodatkowo, opierając się na danych z literatury, zestawiono
najważniejsze wyniki termolizy w fazie gazowej innych
czteroczłonowych układów pierścieniowych, tj. pochodnych
cyklobutanu, oksetanu i tietanu.Część druga poświęcona jest
badaniom własnym nad termolizą w fazie gazowej azetydyn
zawierających niektóre grupy funkcyjne, jak również azetydyn
zawierających proste podstawniki alkilowe i arylowe , co pozwoliło
na określenie regiochemii tych reakcji i w konsekwencji na wnioski
dotyczące mechanizmu tych procesów. W rozdziale tym zawarte są
także wyniki prac nad generowaniem i przegrupowaniami nieznanych
wcześniej nitrenów azetydynylowych.Część trzecia obejmuje wyniki
badań termolizy w fazie gazowej p-lakta-mów, głównie z punktu
widzenia regiochemii reakcji, co pozwala na wnioskowanie o ich
mechanizmie. Wyniki przedstawione w tej części stanowią również
próbę prezentacji syntetycznych możliwości termolizy w fazie
gazowej. Metodą tą otrzymano związki nieosiągalne na innej drodze.
Poddając termolizie w fazie gazowej 4-formylo-p-laktamy, autor
otrzymał nie opisane dotychczas monoiminy giioksalu. Ponadto,
reakcje te dostarczyły dodatkowych informacji dotyczących
mechanizmu reakcji.Autor pragnie wyrazić podziękowania Kierownikowi
Katedry Chemii Organicznej i Stosowanej UL Panu prof. zw. dr. hab.
Romualdowi Bartnikowi za inspirację do podjęcia badań reakcji
termolizy w fazie gazowej oraz wszechstronną pomoc w trakcie
wieloletniej współpracy.Serdeczne podziękowania składa autor Panu
dr. Bohdanowi Oprządkowi za wnikliwe uwagi dotyczące redakcji
niniejszej rozprawy oraz Koleżankom i Kolegom z Katedry Chemii
Organicznej i Stosowanej UL za pomoc i serdeczny stosunek, który
przyczynił się do pokonania szeregu trudności.spis treści lub
fragmentSPIS TREŚCI1.
WStęp...................................................................
Przejdź do sklepu