POLITYKA MEDIALNA RZADU NIEMIEC 1949-1989_
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena:
23.89 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON,
WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.
AutorZbigniew OniszczukKształtowanie się polityki medialnej
(Medienpolitik) rządu RFN w latach 1949-19899788322611746Rok
wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia rysunkiStronOkładka,
oprawaStan i inne informacje2002WUŚ-246miękkaNOWAOpisZe wstępu :„ O
wyjątkowym znaczeniu środków masowego komunikowania w życiu państw
i społeczeństwdecydują ich związki ze sferą polityki. To one
przypisują mediom pozycję „czwartej władzy".W Republice Federalnej
Niemiec politolodzy uznają media masowe przede wszystkim jednakza
jeden z najistotniejszych czynników legitymizacji systemu
politycznego, warunkującyjego stabilizację. Projektowanie,
podejmowanie i realizowanie działań politycznych wymaga,z jednej
strony, różnorodnych informacji o społeczeństwie, z drugiej — łączy
się z koniecznościąpozyskania społecznego zainteresowania i
zaufania. Oba te elementy są właśnie wpisane w działalnośćśrodków
masowego komunikowania. Zależności między mediami a
polityką mają jednak charakter dwustronny,gdyż to system polityczny
określa ramowe warunki funkcjonowania systemu masowego
komunikowania.W europejskiej, a szczególnie anglosaskiej kulturze
politycznej relacje między polityką a mediamisą z reguły
sprowadzane do interakcji na linii: państwo — środki masowego
komunikowania.W praktyce prowadzi to do utożsamiania polityki wobec
mediów z polityką państwa, a ściślej— jego władzy wykonawczej.
Nastawienie to wynika z faktu dominacji w Europie państw o ustroju
unitarnymi silnie zcentralizowanej strukturze władzy. W momencie
powstania Republiki Federalnej zrodziła się sytuacjaodbiegająca od
tego schematu. Federacyjny charakter nowego państwa istotnie
ograniczył możliwości wpływuwładzy centralnej na dziedzinę masowego
komunikowania. Przyjęty w ustawie zasadniczej
(Grundgesetz)podział kompetencji w tym zakresie pomiędzy kraje
związkowe a federację nie pozwalał na korzystaniez pełni atrybutów
władzy centralnej. Z tego punktu widzenia instytucje państwa na
poziomie ogólnokrajowymi związkowym musiały się nauczyć
współdziałania w obszarze komunikowania masowegoZe względu na ten
nietypowy układ - można stwierdzić - Republika
Federalna musiała się w pewnym stopniujuż w 1949 roku zmagać z
problemami, które współcześnie zyskują wciąż na znaczeniu. Dziś
bowiem corazczęściej mówi się, zwłaszcza w Niemczech o budowie
„Europy regionów", o nasilającej się tendencji kuregionalizacji
życia społecznego, politycznego czy gospodarczego. A to wiąże się
przecież z koniecznościązmniejszenia rangi władz centralnych,
również w odniesieniu do sfery mediów. Z tego powodu przykład
RFNwydaje sie interesujący także z dzisiejszej
perspektywy.Osobliwość, a zarazem atrakcyjność sytuacji w Republice
Federalnej wzmacnia również fakt, że media masowew tym kraju
dysponują wyjątkowym potencjałem w zakresie możliwości
oddziaływania. Rynek prasy jest bowiemnajwiększy w Europie. W roku
1989 ukazywały się 1344 gazety (w większości mutacje) o łącznym
nakładzie20,5 mln egzemplarzy. Jednocześnie wydawano ponad 7800
czasopism w nakładzie blisko 310 mln egz.oraz 1074 pisma
ogłoszeniowe, mające w sumie jednorazowy nakład sięgający 59 mln
egz.Konsorcjum publicznych stacji radiowych i telewizyjnych ARD (o
ogólnym obrocie w roku 1989 sięgającym7 mld marek) należy do
największych koncernów medialnych świata. W roku 1988
uruchomione zostały dwanajwiększe do dziś komercyjne kanały
telewizyjne: „RTL plus" i „Sat 1", będące coraz groźniejszym
konkurentemdla telewizji publicznej. Multimedialny koncern
Bertelsmanna stał się w latach osiemdziesiątych najpotężniejszyw
Europie, a w roku 1989 z obrotami rzędu 14,5 mld marek zajął drugie
miejsce wśród największych firm medialnychświata. Równie mocną
pozycję w systemie prasowym RFN mają cztery wydawnictwa: Springera,
Bauera, Burdyoraz powiązany z Bertelsmannem koncern Gruner + Jahr,
które wspólnie kontrolowały w 1989 roku prawie 66%
rynkuczasopism, a sam Springer blisko 27% rynku gazet. Wszystko to
razem sprawia, że środki masowego komunikowaniaw RFN
muszą być traktowane podmiotowo w obszarze związków ze sferą
polityki ..."spis treści lub fragmentSPIS TREŚCI :Wstęp1. Związki
między polityką a mediami w niemieckiej nauce o komunikowaniu1.1.
Środki masowego komunikowania a system polityczny1.1.1. Polityczne
znaczenie tej relacji1.1.2. Autonomia czy instrumentalizacja
mediów?1.1.3. Systemowe ujęcie problemu1.2. Polityczne funkcje
środków masowego komunikowania1.2.1. Rozumienie pojęcia funkcji w
niemieckiej nauce o komunikowaniu1.2.2. Próby klasyfikacji funkcji
środków masowego komunikowania1.2.3. Dysfunkcjonalne skutki
działania mass mediów1.2.4. Główne aspekty problematyki funkcji
mediów1.3. Definiowanie relacji: polityka — media. Znaczenie
terminu Medienpolitik1.3.1. Geneza pojęcia1.3.2. Próby
zdefiniowania terminu Medienpolitik1.3.3. Interpretacja pojęcia
Medienpolitik i jej główne zagadn
Przejdź do sklepu