photo
DYPLOMACJA POLSKA 1788-1792 - NOWA - KSIĄŻKA
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena: 19.89 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON, WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY. OPISAutorMaciej KucharskiTytułDziałalność dyplomacji polskiej w Berlinie w latach 1788-1792Rok wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia rysunkiStronOkładka, oprawaStan i inne informacje2000WUŚ-146MIĘKKANOWAOpisZe wstępu :„ Epoka Sejmu Czteroletniego przyniosła ilościowy i jakościowy rozwój polskiej służby dyplomatycznej.W latach 1789—1791 powstały nowe posel­stwa w Sztokholmie, Kopenhadze, Dreźnie, Hadze i Madrycie.Została pod­niesiona ranga już istniejących placówek. Zanim jeszcze rozpoczęła się reforma służbyzagranicznej Rzeczypospolitej, przed polską dyplomacją stanęły nowe zadania.Po wieloletniej przerwie Polska zaczynała prowadzić samodzielną politykę zagraniczną.Służba dyplomatyczna musiała nie tylko dostarczyć władzom Rzeczypospolitej informacji o sytuacji politycznejw Europie, nie­zbędnych do podejmowania decyzji o środkach realizacji polskich celów politycznych,ale również prowadzić zlecone przez sejm i króla negocjacje.Szczególna rola przypadła polskiemu poselstwu w Berlinie. Przymierze z Prusami było wszak przez cały okresSejmu Wielkiego podstawą polityki zagranicznej Sejmu i według stronnictwa patriotycznego miało być oparciemdla wewnętrznych reform Rzeczypospolitej.Przywódcy opozycji magnackiej już latem 1788 r. składali Fryderykowi Wilhelmowi II propozycje współpracyukierunkowanej na usunięcie rosyjskiej dominacji w Polsce.Przez następne cztery lata polskie elity polityczne nie znalazły alternatywy dla tej koncepcji politycznej.Fiasko misji Ignacego Potockiego w Berlinie w czerwcu 1792 r., aby skłonić króla pruskiego do realizacjizobowiązań sojuszniczych obrony Rzeczypospolitej przed rosyjską agresją, przyniosło kresniepodległościowych aspiracji Sejmu Wielkiego..."W odniesieniu do 1788 r. trzeba poprzestać na obszernej korespondencji rezydenta polskiego w Berlinie ze Stanisławem Augustem . Tekst części not dyplomatycznych złożonych przez postów polskich w Berlinie i pruskich odpowiedzi na nie znajduje się w osobnym fascykule Archiwum Publicznego Potockich w Archiwum Głównym Akt Dawnych41. Polskie ar­chiwalia uzupełniają znajdujące się w Geheimes Staatsarchiv (do niedawna w Merseburgu, obecnie w Berlinie) szczegółowe raporty ministrów Ewalda Friedricha Hertzberga i Karla Wilhelma Finckensteina dla Fryderyka Wilhel­ma II, dokumentujące wszystkie oficjalne kontakty z polskimi dyplomatami42. Dokumentację rokowań władz pruskich z polskim poselstwem z lat 1789—i79o zawierają osobne fascykuły43. Odrębny zbiór stanowią również materiały dotyczące ofert antyrosyjskiego sojuszu składanych w Berlinie przez magnacką opozycję od września do grudnia 1788 r.44 Niedyskrecja Deputacji Interesów Zagranicznych sprawiła, że najważniejsze elementy instrukcji wysy­łanych przez nią do Berlina i otrzymywanych stamtąd raportów omawiali w swych raportach obcy dyplomaci akredytowani w Warszawie45. Dodat­kowych informacji o działaniach polskiego poselstwa, zwłaszcza w 1789 r., dostarczają raporty dyplomatów francuskich z Berlina4*'.Trudno odnaleźć wyraźną cezurę oddzielającą w dziejach polskiej dy­plomacji w państwie pruskim epokę Sejmu Wielkiego od poprzedniej. Według czysto formalnych kryteriów datę graniczną stanowi 17 lutego 1789 r. — ob­jęcie legacji przez mianowanego przez Sejm posła, Józefa Czartoryskiego. Jednak faktycznie nowy okres w działalności polskiej służby zagranicznej w Prusach rozpoczął się znacznie wcześniej. Już od września w Berlinie toczyły się rokowania o sojusz między monarchią Hohenzollernów i polską opozycją. A równolegle polski rezydent Bernard Zabłocki w imieniu Stanisława Augusta Poniatowskiego zabiegał o utrzymanie poprawnych, pokojowych stosunków między królami Polski i Prus. Wspomniane negocjacje rozwijały się w Berlinie stopniowo. Odmieniona przez wojnę wschodnią sytuacja polityczna już od początku 1788 r. wymuszała bezprecedensowy od ratyfikacji traktatów roz-biorowych wzrost aktywności polskiej placówki dyplomatycznej i wpływała na coraz częściej ponawiane próby zdobycia pruskiej protekcji przez magnacką opozycję. Z tego względu analiza działań polskiej dyplomacji w Berlinie w dobie Sejmu Czteroletniego wymaga rozpoczęcia ich rekonstrukcji od początku 1788 r.W oczywisty sposób narzuca się postawienie cezury końcowej w lipcu 1792 r. Przystąpienie króla do konfederacji targowickiej, symbolizujące rezygnację przez władze Rzeczypospolitej z samodzielnej polityki zagranicz­nej, zaowocowało znamienną instrukcją dla polskiego poselstwa w Berlinie z 28 lipca 1792 r., nakazującą bezterminowe przerwanie wszelkiej działalności poza nadsyłaniem informacji o sytuacji politycznej47.Zakres tematyczny pracy obejmuje działania polskiej placówki dyplomaty­cznej w Berlinie od początku 1788 do lipca 1792 r. Jednak w okresie przygotowań do zwołania Sejmu i pierwszych miesiącach jego trwania, aż do przejęcia kierownictwa polskiej polityki zagranicznej przez większość sejmową, postulaty różn
Przejdź do sklepu
Strony upblue.store korzystają z plików cookie zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić ustawienia dotyczące przechowywania, dostępu do plików cookie, a także ich usuwania w Twojej przeglądarce. Dalsze korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookie w Twojej przeglądarce oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Dowiedz się więcej.
x
Akceptuję