media
→
książki
→
print books
photo
Polacy w Uzbekistanie - AKULTURACJA I ASYMILACJA
Producent: LIBRES
Sklep: libres.pl
Cena: 44.89 PLN
UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON, WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY. AutorEwa A. JagiełłoTytułPolacy w UzbekistanieTożsamość odległej diasporyRok wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia rysunkiStronOkładka, oprawaStan i inne informacje2006UŁ-204miękkaNOWAOpisW literaturze często pojawia się rozróżnienie na to, co etniczne i na to, co narodowe, które jest różnorako definiowane. Generalnie dominują dwa rodzaje podejść, wokół których rozwijane są bardziej szczegółowe koncepcje. Pierwsze z nich. rozpowszechnione szczególnie na gruncie socjologii, każe traktować rzecz ewolucyjnie, jako proces przekształcania prostej wspólnoty prenarodow^cj, czyli grupy etnicznej, w złożona całość - naród, pojmowany jako wspólnota kulturowa Ipor. Kłoskowska 19961. Drugie podejście, które przyjmuję na użytek tej pracy, zakłada możliwość rozłącznego traktowania pojęć grupa etniczna i naród, beż prób ustalania id) ewolucyjnego pokre­wieństwa. W tym typie koncepcji to, co etniczne traktowane jest przede wszyst­kim w kategoriach kulturowo-społecznych, to, co narodowe - w kategoriach polityczno-społecznych, co uzasadniane jest rcwnież przez raki istnienia róż­nych typów narodu - od etnonarodów do takich, które instytucjonalizują wieloetniczność i opierają się na uczestnictwie w państwie [por. Jasiewicz 1992]. W opisywanych teoriach narodu podejmowane są próby wyjaśnienia istoty nacjonalizmu rozumianego jako idea narodowotwórcza oraz historycz­nych uwarunkowań, które powołały jego istnienie [por. Gellner 19911. Akcen­tuje się również rolę państwa administrującego złożonymi pod względem et­nicznym społeczeństwami w zakresie względnego ujednolicenia kultury w jej socjetalnym i symbolicznym aspekcie, co prowadzi do wyłonienia się tożsa­mości narodowej. W niektórych przypadkach tożsamość etniczna i narodowca mogą pokrywać się, w"" innych ich zakres jest różny.Przeszłość polskiej diaspory w Uzbekistanie określana jest przez akul-turację i asymilację. Oba te procesy mogą współistnieć, dostrzegam jednak celowość rozłącznego icli traktowania [por. Posem-Zieliński 1990:16-18).Akulturacja może, choć nie musi, być wstępnym etapem asymilacji. Po­lega ona na dyfuzji obcych treści kulturowych w sytuacji kontaktu pomiędzy dwiema lub większa liczbą grup, lub też ich pojedynczych członków, co może prowadzić do tworzenia nowych jakości o synkrelycznym charakterze. Rów­nocześnie jednak, w proponowanym przeze mnie ujęciu, akulturacja nie do­tyczy wartości granicznych, które, o czym napisałam wcześniej, stanówki o tożsamości grupy. Nie musi być także równoznaczna - pomimo zanikania różnic - ze zgodą na pełń;.} integrację członków grupy podporządkowanej w warunkach kulturowej dominacji. Aleksander Posem-Zieliński 11987a] w za­proponowanej typologii uwzględnia akulturację niezamierzona, czyli taka. która towarzyszy kontaktom międzygrupowym, ale bywa nieuświadomiona i często dotyczy wyłącznie jakiegoś segmentu społeczeństwa, a nie całego sys­temu. Można wstępnie założyć, że tego typu sytuacja powstała na skutek kon­taktu uzbekistańskich Polaków (czy szerzej - rosyjskojęzycznych Europejczy­ków) z kultura ludności autochtonicznej.Asymilacja natomiast jest stopniowym procesem przemian na poziomie kulturowym i społecznym, które prowadź:) do zarzucania najistotniejszych treści rodzimych, integracji z grupa asymilującą na poziomie struktury spo­łecznej, a w rezultacie do zniesienia etnicznych granic fpor. Staszczak 1987:-i^-2047]. Dotyczyć ona może zarówno jednostek, jak i całych grup. .lej tempo uza­leżnione jest między innymi od dystansu rasowego, kulturowego i cywiliza­cyjnego, jaki dzieli grupę asymilującą i asymilowaną; od profilu ekonomicz­nego i społeczno-kulturowego tej pierwszej; jej gotowości do włączania ob­cych do własnych struktur społecznych; od działań odgórnych, które związa­ne są z polityka asymilacyjną względem konkretnej grupy asymilowanej; wresz­cie od możliwości podtrzymywania kontaktu ze stara ojczyzna oraz rodzima kultura lub ich braku [por. Wiatr 1973:307-308].Doświadczenia grup europejskich na obszarze Uzbekistanu zdają się wskazywać na jeszcze inny czynnik wpływający na tempo asymilacji, miano­wicie na typ obszaru, na którym dochodzi do kontaktu pomiędzy grupą asy­milujaca i asymilowanymi. Warunki kolonialne zdają się przyspieszać proces integracji tej zróżnicowanej pod względem etnicznym zbiorowości, która wo­bec autochtonów reprezentuje interesy kolonizatora i wprowadza narzucany przez niego nowy porządek. O skuteczności procesów.' asymilacyjnych decy­duje również sprawność instytucji, takicli jak szkoła czy różnego rodzaju or­ganizacje publiczne, które mogą pełnić funkcje socjalizacyjne i w pewnych warunkacli sprzyjać integracji członków zbiorowości asymilow^anych z grupą dominującą [por. Kubiak 1990:64-70].Z perspektywy jednostki asymilacja może przybierać różne tempo. Za­łożyć należy, że — poza czynnikami wymienionymi wcześniej - jest ono rów­nież uzależnione od rodzaju osadnictwa, ew
Przejdź do sklepu
Strony upblue.store korzystają z plików cookie zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić ustawienia dotyczące przechowywania, dostępu do plików cookie, a także ich usuwania w Twojej przeglądarce. Dalsze korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookie w Twojej przeglądarce oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Dowiedz się więcej.
x
Akceptuję